LUNA

Naar Indonesië gaan en daar mijn afstudeeronderzoek doen, dat klonk te mooi om waar te zijn. Toch was dit een droom die werkelijkheid werd. Samen met Johanne heb ik 4,5 maand in Lombok gewoond. Ik vind het moeilijk om in woorden uit te drukken hoe geweldig de tijd die ik daar heb gehad was, maar ik zal toch een poging wagen.

In Lombok woonden we tussen de lokale bevolking. Ik had verwacht dat ik dit eerst wel wat spannend en misschien onwennig zou vinden, maar ik voelde mij vanaf de eerste dag al helemaal thuis. De mensen die ik heb leren kennen zijn ontzettend gastvrij. Dat er in de plaats waar wij woonden niet vaak blanke mensen kwamen werd meteen al duidelijk. We werden door veel mensen aangekeken/ aangesproken en op de foto gezet. Ik weet nu hoe het voelt om beroemd te zijn, haha. Wat ik echt geweldig vond was het vele contact met de lokale bevolking. Ik heb hierdoor veel van de verschillende geloven en culturen geleerd. Het echte Indonesië ervaring waar ik op hoopte, heb ik zeker gekregen! Ik had me al voorgenomen dat ik zoveel mogelijk wilde zien, leren en ontdekken. Dus natuurlijk moest alles geprobeerd worden. Zo zijn wij o.a. bij een Balinese ceremonie geweest en hebben we ondervonden hoe het is om als lokale bevolking te leven (dat wil zeggen; 3 keer per dag nasi en veel te pittige gerechten eten). Nieuwe dingen proberen in het bijzijn van locals zorgde vaak voor veel hilarische momenten (zo blijkt nasi eten met je handen best een opgave te zijn).

Het was niet moeilijk om nieuwe mensen te leren kennen. Veel mensen stonden wel open voor een praatje. Soms verliep het contact wat moeizaam vanwege de taalbarrière, maar potjes uno werkten heel goed om het ijs te breken en een gesprek met mensen aan te gaan. Ook zijn door het spel uno meerdere vriendschappen ontstaan, hoe leuk is dat!We zijn dan ook regelmatig bij mensen thuis geweest en we hebben zelfs kerst en oud en nieuw gevierd met studenten die ons hielpen met ons onderzoek (Dit begon als een goede samenwerking maar al snel ontstonden er mooie vriendschappen).

De taallessen die wij in Nederland van ‘the Indonesian experience’ hebben gehad waren zeer waardevol. In de niet zo toeristische plekken van Lombok kunnen veel mensen namelijk geen Engels. Het was dan ook erg leuk om in hun taal toch een gesprekje te kunnen hebben. Vooral de verbaasde blikken die we kregen als we iets in het Indonesisch zeiden waren erg leuk. Hoe vaker we de taal spraken hoe meer we van de taal leerden en hoe beter de gesprekken werden. Ik kandan ook zeker aanbevelen de basis van de taal te leren, dit maakt de tijd daar zo veel leuker!

Vanaf het begin van ons onderzoek was er veel ruimte voor onze eigen initiatieven. Dit vond ik erg leuk, omdat we hierdoor naast ons onderzoek ook andere activiteiten hebben kunnen ondernemen wat voor mij veel heeft toegevoegd aan de tijd in Indonesië. Zo hebben wij kunnen helpen met een cliëntcasus, foto’s voor de social media en een muurschildering voor de organisatie gemaakt en hebben wij studenten van de universiteit kunnen coachen. Natuurlijk was er naast ons onderzoek en de andere activiteiten ook ruimte om het land te ontdekken. Dagjes weg naar mooie plekken in Lombok, op vakantie naar Bali, een berg en een vulkaan beklimmen, snorkelen; alles was mogelijk.

De begeleiding van the Indonesian experience was erg goed. We konden met alle vragen bij hen terecht en er werd veel voor ons geregeld zoals huisvesting, het verlengen van ons visum, fietsen bij onze verblijfplaats en als we ons niet zo goed voelden werd er meteen gekeken wat er nodig was en ging er iemand mee naar het ziekenhuis indien nodig.

Ik kan nog veel meer vertellen over hoe ik de tijd in Indonesië heb beleefd en wat ik allemaal heb gedaan, dus mocht je nog vragen hebben dan kan je mijn contactgegevens krijgen via the Indonesian experience.
Groetjes, Luna